Het idee om foto’s te maken van dierbare knuffels is ontstaan toen ik voor het eerst de knuffel zag van het zoontje van mijn vriend. Zijn tot de draad versleten “poes” was zijn vaste bedgenoot, waar zijn bed ook stond. Gefascineerd door de hechte band tussen kind en knuffel besloot ik dat ik daar als fotograaf wat mee wilde doen. De na jaren van “vriendschap” versleten en smoezelige knuffels vind ik erg fotogeniek. Daarom staan ze ook centraal in kleur op de foto’s. Omdat ik zelf nooit een knuffel heb gehad was ik ook nieuwsgierig naar het verhaal achter de knuffel. Wat maakt dat kinderen en volwassenen, zo verknocht zijn aan hun knuffel.
Alle geportretteerden hebben zijn of haar verhaal geschreven. 1 voorbeeld heb ik bijgevoegd in de onderste foto.